سلام خدمت دوستان و کاربران عزیز تارنما توسینسو . امروز میخواهیم در مورد قابلیتی به اسم PXE در BIOS سیستم که مخفف Preboot Execution Environment است صحبت کنیم. PXE بصورت " پیکسی " تلفظ می شود. و به کامپیوتر این امکان را می دهد که از راه شبکه بصورت Remote بوت شود و این در حالیست که سیستم کلاینت هارد دیسکی ندارد و از طریق یک سرور مجزا در شبکه بوت می شود و سیستم عامل روی آن نصب می شود و حاضر به کار می شود. PXE برای نخستین بار به عنوان یک فریمورک Wired for Management یا WfM بدست کمپانی Intel در سنه 1999 شناسایی شد. WfM شرکت اینتل امروز بدست Active Management Technology جایگزین شده است اما PXE همچنان ابزاری ارزشمند در نزد کارآزمودگان شبکه در سرتاسر جهان است.

بوت کردن سیستم از طریق شبکه معمولا در محیط هایی انجام می شود که سیستم های کلاینت فاقد هارد دیسک هستند و این پروسه بوت از طریق روتر ها و سرور های مرکزی سپریدن می شود و سیستم های کلاینت که در اینجا به آنها Thin Client میگوییم بصورت مرکزی مدیریت می شوند. در محیط هایی با پردازش ها و محاسبات متمرکز هزینه های نگهداری کاهش می یابد و امکان افزایش امنیت شبکه و کنترل متمرکز روی سیستم های کلاینت را به ما می دهد. PXE code که بدست سیستم های کلاینت ارائه می شود سیستم های کلاینت را قادر می سازد تا بصورت ریموت Boot شوند و پیکربندی های لازم برای نصب شدن سیستم عامل روی آن اتمام شود. لازم به ذکر است که PXE code در تراشه ROM اندوخته می شود. این پروسه زمینه استفاده از پروتکل های شبکه نظیر UDP ، TFTP ، IP و DHCP را فراهم می کند. مزایای کلیدی استفاده از قابلیت PXE دربرگیرنده موارد زیر هستند :

سیستم کلاینت یا همان Workstation نیازی به هارد دیسک یا دیگر دستگاه های ذخیره سازی برای بوت شدنش ندارد.
PXE به Vendor خاصی وابسته نیست. به این معنی که میتوانید براحتی شبکه خود را گسترش دهید و همچنان از PXE کاربرد کنید.
نگهداری از سیستم های کلاینت را آسان می کند زیرا بسیاری از پیشه ها بصورت Remote انجام می شود.
ذخیره سازی متمرکز اطلاعات امنیت اطلاعات را برای شبکه فراهم می کند.